Geschiktheid van de voorstelling voor CKV en KUA

Deze voorstelling heb ik bekeken op 12 februari met mijn dochter Reggie (16 jaar havo 4) in de schouwburg van Arnhem, het was de première. Zij vond de voorstelling wisselend: Dance vond ze saai, maar GoGo Ballerina en Three weer erg leuk. Deze voorstelling is erg geschikt voor CKV mede door het multidisciplinaire karakter: Dans, Muziek, Video, Kostuums, Licht, Decor etc. Het is een gevarieerd programma, afwisselend en met eigentijdse stukken erin. Ik denk dat het voor de leerlingen goed te doen is. 

Ook voor KUA is dit een geschikte voorstelling, je kunt de voorstelling ook in een kunsthistorisch perspectief zetten, zoals ook te zien is in mijn twee opdrachten die samenhangen met de voorstelling. Maar ook met de historie op het gebied van dans.

 

Informatie

(van Introdans.nl)

 
Amerikaanse dansmakers, componisten en ontwerpers staan centraal in ABSOLUUT AMERIKA. De vier choreografen – Karole Armitage, Lucinda Childs, Jennifer Muller en Robert Battle – hebben ieder een volstrekt eigen stijl: van ‘punky’ en overdadig tot onverbiddelijk geometrisch, en van diep menselijk tot acrobatisch gespierd. Maar hun creaties vinden elkaar in hun pit en dynamiek én in de grote uitdaging die ze voor de dansers vormen. De muziek komt van grootheden als Jimi Hendrix en Philip Glass en beroemde kunstenaars als Jeff Koons en Sol LeWitt tekenden voor de decors. 
 

Cabareteske gogo-act van Karole Armitage

De in Madison Wisconsin geboren Karole Armitage maakte met haar opvallende verschijning en haar eigenzinnige op snoeiharde gitaarmuziek én stiletto’s uitgevoerde creaties naam als ‘de punkballerina’. Het leverde haar choreografieopdrachten op van de meest prestigieuze balletgezelschappen, Michael Jackson, Madonna (onder meer voor haar hitsong Vogue), Broadway en, recent, Cirque du Soleil. Na Armitages spectaculaire ‘kleurbombardement’ Rave (2001) brengt Introdans – dat veel waarde hecht aan het koesteren van de schatten van de twintigste-eeuwse dans – nu ook een eerder werk van haar in Nederland uit: GoGo Ballerina (1988). Een overdadige, cabareteske ‘gogo-act’, op muziek van gitaarlegende Jimi Hendrix en met ‘bigger than life’-decors van de spraakmakende Jeff Koons.

Boegbeelden Amerikaanse moderne dans 

Daarnaast brengt Introdans werk van twee van de beroemdste boegbeelden van de Amerikaanse moderne dans: Jennifer Muller en Lucinda Childs. De eerste maakt een nieuwe creatie voor het gezelschap, waarbij ze zich laat inspireren door de turbulente carrière van Andy Warhol. Van Childs wordt een deel uit haar meesterwerk Dance uitgevoerd. De choreografie, op muziek van Philip Glass en met een indrukwekkend filmdecor van beeldend kunstenaar Sol LeWitt, geldt inmiddels als een ‘klassieker’. In haar, zoals ze het zelf noemt, ‘onbuigzame’ abstracte stijl brengt Childs eindeloze subtiele variaties aan in geometrische patronen. Het resultaat is hypnotiserend.

Atletisch powerstuk van Robert Battle

Robert Battle, directeur van het befaamde Alvin Ailey American Dance Theater in New York, tekent voor de vierde choreografie in dit programma: Three, een Nederlandse première. Een hilarisch en atletisch powerstuk, waarin drie mannen in een ‘muscular jam session’ (Chicago Tribune) losgaan, maar daarbij in hun soms bijna spastische bewegingen wel een imponerende precisie tentoonspreiden. 

Maak jouw eigen website met JouwWeb